Nadgarstek jest skomplikowaną strukturą, na którą składa się między innymi 24 ścięgna mięśni, zapewniających siłę oraz zręczność nadgarstka. Układ sam w sobie jest dość ciasny co wynika ze skomplikowanej budowy anatomicznej i w tym wypadku łatwo nie tylko o urazy ale także różnego rodzaju stany zapalne i podrażnienia. Jednym z zaburzeń jakie mogą wystąpić w obrębie nadgarstka jest Choroba De Quervaina.
Powoduje ona wystąpienie dysbalansu w pierwszym przedziale prostowników. Podrażnieniu ulegają pochewki ścięgniste i rozwija się stan zapalny. Schorzenie to pojawia się aż czterokrotnie częściej u kobiet. Przyczyn jego powstawania jest wiele. Czynnik ryzyka stanowią czynności manualne, które bardzo często powtarzają się. Ponadto do schorzenia może dochodzić na podłożu powtarzających się wielokrotnie i sumujących różnego rodzaju mikrourazów.
Choroba bardzo często rozwija się u osób, które dużo pracują rękoma i wykonują nie tylko skomplikowane czynności manualne. Niekorzystne w tym wypadku są wszelkiego rodzaju obciążenia występujące w okolicy nadgarstka. Ponadto chorobie towarzyszą często patologie innego rodzaju, które nie muszą choć mogą stanowić przyczynę rozwoju choroby De Quervaina. Objawy świadczące o tym schorzeniu to najczęściej ból pojawiający się w okolicy podstawy kciuka oraz nadgarstka po tej samej stronie.
Ból pojawia się zarówno spoczynku jak i podczas czynnego używania dłoni. Nasila się zdecydowanie przy ruchach biernych, podczas gdy dochodzi do rozciągnięcia pochewek ścięgnistych. Może być również widoczny obrzęk w tej okolicy. Okolice kciuka oraz grzbietowa strona może zaczynać drętwieć jeśli doszło do dużych stanów zapalnych a co za tym idzie podrażnienia gałązki powierzchownej skórnej nerwu promieniowego. Dołączające się z czasem objawy mogą stanowić wrażenie osłabienia ręki oraz gorszych zdolności manualnych i ogólnej jej niesprawności w porównaniu do okresu sprzed wystąpienia schorzenia.
Podczas badania wykonuje się testy palpacyjne ponadto dokonuje się oceny pod kątem czy nie współistnieją patologie innego rodzaju. Można wykonać zdjęcie rentgenowskie choć trudno jest w badaniu obrazowym dostrzec akurat tę chorobę, może być ona niewidoczna. Najskuteczniejsze w tym wypadku jest badania ultrasonograficzne. W przypadku choroby De Quervaina stosuje się jedynie leczenie zachowawcze. Najpierw eliminuje się uporczywy ból poprzez podawania zarówno doustnie jak i w iniekcjach niesteroidowe leki przeciwzapalne. Jeśli ból przeszkadza w wykonywaniu różnych czynności, okolice kciuka unieruchamia się na okres około 3-4 tygodni, z przerwami na rozruch ręki i nadgarstka.
Ponadto stosuje się fizykoterapię dwa razy w tygodniu przez okres dwóch miesięcy. Jeśli nie przynosi to efektów, stosuje się ostrzyknięcia sterydowe, które jednak osłabiają ścięgna i u niektórych osób leczenie takie ma słabe rokowanie. Istotnym poza leczeniem zachowawczym, jest wykluczenie przyczyny leżącej na przykład po stronie nieprawidłowej mechaniki na poziomach sąsiadujących lub w przypadku braku ergonomii wykonywanych czynności.
Leave a reply
