Zespół cieśni nadgarstka jest schorzeniem powstającym w wyniku ucisku nerwu pośrodkowego, który biegnie w kanale nadgarstka. Do wystąpienia zespołu powstaje w wyniku długotrwałego ucisku na ten nerw. Do schorzenia dochodzi do nerw lub tkanki otaczające zostają zajęte stanem zapalnym i powstaje obrzęk. Przyczyną mogą być również zmiany zwyrodnieniowe a także zacieśnienie już z natury wąskiego kanału nadgarstka w wyniku pourazowego zacieśnienia tej przestrzeni. 

    Ucisk na włókna nerwu najpierw doprowadza do problemów z prawidłowym odżywieniem nerwu, a następnie dochodzi do wtórnego obrzęku i dolegliwości ze strony nadgarstka nasilają się. Objawy sugerujące, że mogło dojść do wystąpienia tego zespołu to przede wszystkim mrowienie w nadgarstku a w szczególności w okolicy kciuka. Mrowienie może także obejmować palec wskazujący, palec środkowy oraz palec serdeczny do połowy. Mięśnie kłębu zanikają i także podczas badania pojawia się dodatni objaw Tinela oraz Phanela. 

    Ruchy nadgarstka i w okolicy palców zajętych parastezjami stają się ograniczone ze względu na osłabienie i powolny zanik mięśni. Ręka traci zdolności manualne. Coraz trudniej jest zaciskać rękę oraz występują trudności w trzymaniu przedmiotów w ręce. Objawy cieśni nadgarstka najczęściej odczuwane są w nocy, szczególnie przy uniesionej kończynie. 

    Objawy ustępują przy jej opuszczeniu. Pacjent po przebudzeniu się może czuć mrowienie ręki, ale przeważnie przypisuje to przyjęciu złej pozycji podczas snu. Podobnie gdy dolegliwości nasilają się i podczas snu pacjenta budzi mrowienie, ulgę przynosi jej opuszczenie. 

    Przyczyną cieśni nadgarstka może być choroba zawodowa, która związana jest z długotrwałym trzymaniem nadgarstka w wymuszonej pozycji przy myszce. W pierwszym etapie stosuje się leczenie zachowawcze, które polega na przyjmowaniu witaminy B6 przez dwa tygodnie a także kortykosteroidów w okolicę troczka zginaczy. Ponadto stosuje się odciążenie dłoni oraz fizykoterapię, niestety takie leczenie nie przynosi oczekiwanych efektów i najczęściej konieczne jest leczenie operacyjne. Polega ono na przecięciu troczka zginaczy oraz odbarczeniu nerwów. 

  Kciuk narciarza

    W początkowym etapie schorzenia a także w zaawansowanym, dobre efekty uzyskuje się przez techniki neuromobilizacyjne. Aby ocenić w jakim stopniu uszkodzone są nerwy, zalecane jest wykonanie badania EMG. W badaniu tym występuje skala sześciostopniowa. I stopień uszkodzenia określany jest jako niewielkie, kiedy dochodzi do występowania mrowienia w okolicy I, II i III opuszki palców. 

    Najcięższe uszkodzenie określane jako 6 w skali, to największe uszkodzenie nerwów, które skutkuje koniecznością leczenie operacyjnego. Najważniejsze jest odciążenie chorej ręki i jej nie używanie. W przypadku lekkiego uszkodzenia nerw regeneruje się przez około 3-4 miesiące. Dla osób często pracujących z myszką, zalecane jest używaniem zamiast myszki tabletu lub specjalnej podkładki zapewniającej ergonomiczną pozycję dla nadgarstka, która pozwala odciążyć nerwy w nadgarstku. 

Leave a reply