Krążki międzykręgowe potocznie zwane dyskami, stanowią strukturę kręgosłupa, która występuje między trzonami kręgów i zbudowana jest z jądra miażdżystego otoczonego pierścieniem włóknistym. Ten ostatni utworzony jest przez naprzemiennie przebiegające włókna kolagenowe i elastynowe. Pierścień ten jest zdecydowanie grubszy w części przedniej, natomiast cieńszy w części tylnej. To właśnie ta cienka część najczęściej ulega uszkodzeniom. Wraz z dwoma sąsiednimi kręgami tworzy on segment ruchowy kręgosłupa. Elastyczność segmentu zapewnia odpowiednio uwodnione jądro miażdżyste i umożliwia przenoszenie znacznych obciążeń. Z kolei pierścień włóknisty ma na celu zapobieganie jego przemieszczaniu się. Krążek międzykręgowy nie tylko odpowiada za ruchomość kręgosłupa ale i pełni funkcję amortyzatora. Dzięki dyskom kręgi nie ocierają się o siebie, a ponadto możliwe jest zginanie się, prostowanie oraz wykonywanie ruchów bocznych i obrotowych kręgosłupa. 
    
    To właśnie pojawiające się zmiany patologiczne w obrębie krążków międzykręgowych mogą prowadzić do uciążliwych dolegliwości bólowych. Z wiekiem a także w wyniku przeciążeń na jaki narażony jest kręgosłup przez całe życie, elastyczność krążków międzykręgowych maleje. Łatwiej może dochodzić do pęknięć, które skutkują przemieszczaniem się w całości lub w części wcześniej wspomnianego jądra miażdżystego co prowadzi do dyskopatii. Może to skutkować także jego przepukliną, która powoduje jego przemieszczanie się do korzeni rdzeniowych. Jeżeli z medycznego punktu widzenia, zmiana taka jest nieodwracalna, stosuje się tak zwaną fenestrację czyli wycięcie tego fragmentu jądra miażdżystego, które uwidocznione na tomografii komputerowej bądź rezonansie magnetycznym modeluje rdzeń kręgowych lub zespół korzeni nerwowych. 

    Dehydratacja krążka międzykręgowego – odwodnienie krążka to właśnie nic innego jak utrata wody w jądrze miażdżystym, która w konsekwencji jest to przyczyną powstania dyskopatii. Dochodzi do upośledzenia funkcji amortyzacyjnej za którą odpowiada krążek międzykręgowy i do powstawania pęknięć w obrębie pierścienia włóknistego. Gdy choroba zwyrodnieniowa krążka jest już w stadium zaawansowanym, dochodzi do tworzenia się skupisk gazu – jest to tak zwany objaw próżniowy vaccum phenomen. W wyniku tego w obrębie krążka powstają zwapnienia. 

  Zwyrodnienie kręgosłupa – najczęstsza przyczyna bólu

    Najczęściej pęknięcia pierścienia włóknistego nie dają żadnych objawów. Wyróżnić można pęknięcia koncentryczne, poprzeczne oraz promieniste. Te ostatnie, bardzo często skutkują powstaniem przepukliny krążka międzykręgowego. Patomorfologiczne stadia przepukliny krążka międzykręgowego to bulging czyli uwypuklenie krążka międzykręgowego polegające na jego spłaszczeniu i symetrycznym uwypukleniu, obejmującym co najmniej 180 stopni jego obwodu. Następnie protruzja czyli przepuklina, w której ciągłość pierścienia włóknistego zostaje zachowana. Ekstruzja to natomiast przepuklina z całkowitym przerwaniem ciągłości pierścienia włóknistego oraz sekwestracja polegająca na wypadnięciu fragmentu krążka międzykręgowego. Może to być fragment jądra miażdżystego, ewentualnie pierścienia włóknistego, które nierzadko przemieszczają się. Niestety takie zmiany w obrębie krążków międzykręgowych, nie tylko upośledzają ich pierwotne funkcje, ale przede wszystkim mogą prowadzić do poważnych schorzeń. Kończy się to najczęściej zmianami zwyrodnieniowymi całego kręgosłupa. W wyniku tych może dojść do powikłań takich jak zwyrodnieniowe zwężenie kanału kręgowego czyli stenozy lub kręgozmyku zwyrodnieniowego. 

    W diagnozowaniu tak powstałych zmian, pierwsze skrzypce grają badania obrazowe. RTG ma ono ograniczone znaczenie w ocenie zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa, jednak dobrze uwidacznia osteofity krawędzi trzonów kręgowych czy też sklerozytację w obrębie trzonów. Zdjęcia RTG ponadto pozwalają uzyskać pośrednią ocenę krążka międzykręgowego. W przypadku znacznych dolegliwości poza RTG wykonuje się także rezonans magnetyczny. W badaniu tym wyraźnie widać pierwszy etap choroby zwyrodnieniowej krążka międzykręgowego, który objawia się obniżeniem sygnału w obrazach T2-zależnych. Doskonale widoczne są także pojawiające się pęknięcia pierścienia włóknistego. 

    Do wystąpienia dyskopatii mogą się przyczynić takie czynniki jak długotrwała praca siedząca, zbyt mała aktywność fizyczna, stres, wyczynowe uprawianie sportu czy też uprawianie sportów bez odpowiedniego przygotowania. Początkowe stadium dyskopatii przebiega bezboleśnie, jednak dla specjalisty zauważalne będzie ze względu na występującą ograniczoną ruchomość kręgosłupa rotacyjną, wyprostowaną i zgięciową. Jeśli pojawiają się dolegliwości bólowe, oznacza to, że doszło już do wypukliny bądź przepukliny. Ból, który wtedy się pojawia związany jest z trzema czynnikami: mechanicznym, chemicznym i naczyniowym. Rehabilitacja uzależniona jest przede wszystkim od stopnia zaawansowania schorzenia. Stosuje się przede wszystkim różnego rodzaju zabiegi fizykalne, rehabilitacje funkcjonalną, a w ostateczności leczenie operacyjne. 

  Jak leczy się przepuklinę krążka międzykręgowego - Rehmedis
Leave a reply