Badanie kręgosłupa metodą rezonansu magnetycznego (MRI) to jeden z najlepszych sposobów na bezinwazyjne obejrzenie kręgosłupa i dokonanie oceny struktur anatomicznych, ewentualnych patologii z dokładnością do kilku milimetrów. Szczególnie przydatny do oceny rdzenia kręgowego, dysków, nerwów, tkanek miękkich, naczyń czy więzadeł. W MRI nie występuje promieniowanie rentgenowskie, lecz nieszkodliwe dla naszego organizmu pole magnetyczne i fale radiowe. Sposób działania polega na pochłanianiu i wysyłaniu fal elektromagnetycznych przez jądra atomów, głównie wodoru, umieszczonych w ukierunkowanym silnym polu magnetycznym. Na podstawie tego zjawiska – informacji o ilości (gęstości) występowania atomów oraz innych wielkości fizycznych przedstawiany jest obraz badanych tkanek, który następnie jest opisywany przez lekarza radiologa.
Badanie tomografem komputerowym (TK) to metoda diagnostyczna obrazowania m.in. kręgosłupa służąca do oceny anatomicznej i stanu czynnościowego tkanek. W badaniu TK wykorzystuje się promienie rentgenowskie, pozwala uzyskać obraz kręgosłupa w formie warstw ciała.
Badanie rentgenowskie kręgosłupa (RTG) pozwala bezpośrednio ocenić elementy układu kostnego. Na badaniu nie widzimy krążków międzykręgowych, możemy jedynie pośrednio określić ich stan. Badanie RTG kręgosłupa powinno być przeprowadzane w pozycji stojącej. Czasami wykonuje się także dodatkowe zdjęcia skośne lub zdjęcia czynnościowe w celu określenia stabilności kręgosłupa.
Badanie kliniczne – to zespół testów czynnościowych, ortopedycznych, neurologicznych i innych badań mających na celu znalezienie przyczynę dolegliwości. Bez badania klinicznego nie można być na 100% pewnym diagnozy kręgosłupa. O ile badania obrazowe (MRI,TK,RTG) pokażą nam uszkodzenia strukturalne tkanek to tak naprawdę tylko badanie kliniczne jest w stanie określić miejsce przyczyny bólu, jego etiologie, zakres. Stosuje się testy prowokacyjne, odruchowe, porównawcze, funkcjonalne.
Leave a reply
