
Jak i kiedy wchłania się przepuklina krążka międzykręgowego?
Poruszane tematy
- Jak i kiedy wchłania się przepuklina krążka międzykręgowego?
- Jak i kiedy wchłania się przepuklina krążka międzykręgowego?
- Co to znaczy, że przepuklina się „wchłania”
- Kto ma największą szansę na wchłonięcie
- Jak często dochodzi do samoistnej regresji
- Co robi rehabilitacja i dlaczego pomaga
- Jak może wyglądać mądry plan fizjoterapii
- Tylko indywidualna rehabilitacja
- Kiedy zgłosić się pilnie do lekarza?
- Co jeśli jednak operacja kręgosłupa będzie konieczna?
- Najczęściej wybierane usługi w REHMEDIS Warszawa
- Najczęstsze pytania
- Jak do nas trafić
- Photostream
Jak i kiedy wchłania się przepuklina krążka międzykręgowego?
Poruszane tematy
- Jak i kiedy wchłania się przepuklina krążka międzykręgowego?
- Co to znaczy, że przepuklina się „wchłania”
- Kto ma największą szansę na wchłonięcie
- Jak często dochodzi do samoistnej regresji
- Co robi rehabilitacja i dlaczego pomaga
- Jak może wyglądać mądry plan fizjoterapii
- Tylko indywidualna rehabilitacja
- Kiedy zgłosić się pilnie do lekarza?
- Co jeśli jednak operacja kręgosłupa będzie konieczna?
Dobra wiadomość: u większości osób z przepukliną dysku objawy z czasem słabną, a sama przepuklina może się zmniejszać lub nawet wchłonąć. Badania pokazują, że zjawisko samoistnej resorpcji zachodzi często i wspiera je rozsądnie prowadzona rehabilitacja.
Co to znaczy, że przepuklina się „wchłania”
Fragment jądra miażdżystego, który wydostał się poza pierścień włóknisty, z czasem ulega odwodnieniu i rozpadowi, a następnie jest „sprzątany” przez układ odpornościowy. Kluczowe procesy to tworzenie nowych naczyń krwionośnych wokół fragmentu, napływ makrofagów i rozkład białek macierzy przez enzymy. Im lepszy kontakt wypchniętego materiału z układem krążenia, tym większa szansa na wchłonięcie.
Kto ma największą szansę na wchłonięcie
- Typ przepukliny ma znaczenie. Najczęściej wchłaniają się sekwestracje i ekstruzje, rzadziej protruzje i uwypuklenia. Szacowane prawdopodobieństwa regresji to ok. 93 proc. dla sekwestracji, 70 proc. dla ekstruzji, 53 proc. dla protruzji i 13 proc. dla bulgingu.
- Obraz MRI bywa podpowiedzią. „Obrączkowe” wzmocnienie po kontraście sugeruje aktywne unaczynienie i większą szansę resorpcji.

Jak często dochodzi do samoistnej regresji
Systematyczny przegląd 34 badań wykazał, że średnio 76,6 proc. pacjentów leczonych zachowawczo ma dowody wchłaniania fragmentu jądra miażdżystego w kolejnych badaniach obrazowych. Zakres wyników w poszczególnych pracach był szeroki, ale trend jest spójny.
Co robi rehabilitacja i dlaczego pomaga
Rehabilitacja nie „wciska” mechanicznie dysku na miejsce. Działa poprzez:
- redukcję stanu zapalnego i napięcia mięśniowego
- poprawę kontroli ruchu i stabilizacji odcinka lędźwiowego
- bezpieczną progresję aktywności, która wspiera naturalne procesy gojenia i zmniejsza ból kończyn dolnych
- edukację w zakresie obciążeń i nawyków ruchowych, co chroni przed nawrotami
Aktualne wytyczne i przeglądy badań potwierdzają skuteczność ćwiczeń w bólu krzyża i rwie kulszowej oraz rekomendują leczenie zachowawcze jako pierwszy wybór u większości chorych. Wczesna operacja może szybciej zmniejszyć ból, ale po 6–12 miesiącach wyniki są zwykle porównywalne z leczeniem zachowawczym u wielu pacjentów. To dodatkowo wzmacnia sens konsekwentnej rehabilitacji.
Jak może wyglądać mądry plan fizjoterapii
- Faza uspokojenia objawów – modyfikacja aktywności, pozycje odciążające, ćwiczenia dekompresji, krótkotrwałe leki przeciwzapalne zgodnie z zaleceniami lekarza.
- Faza aktywacji – delikatne ruchy kierunkowe, ćwiczenia neur0mobilizacji, neurorehabilitacja.
- Faza stabilizacji – progresja siły i wytrzymałości centrum, kontrola zgięcia i rotacji, nauka bezpiecznego dźwigania.
- Powrót do pełnej aktywności – trening funkcjonalny pod cele pacjenta, profilaktyka nawrotów.
Różne metody mogą przynieść porównywalne korzyści – ważniejsza jest systematyczność, indywidualny dobór i stopniowa progresja.
Tylko indywidualna rehabilitacja
Nie ma uniwersalnej drogi postępowania, ćwiczeń czy procedur takich samych dla wszystkich. Praca z przepukliną jest indywidualna, a ćwiczenia które komuś pomogły, Tobie albo nie pomogą albo mogą Ci zaszkodzić – często nieodwracalnie. Uważaj na ćwiczenia publikowane w intrenecie, w socjal mediach czy otrzymanych od kogoś komu wcześniej pomogły. Praca z przepukliną to proces i na każdym etapie postępowanie wymaga nadzoru specjalisty, wprowadzania modyfikacji ćwiczeń, zasad ergonomii, procedur w odpowiednim dla procesu czasie.
Kiedy zgłosić się pilnie do lekarza?
- narastające osłabienie mięśni stopy lub nogi, ręki
- zaburzenia czucia w okolicy krocza
- problemy z oddawaniem moczu lub stolca
- gorączka, uraz, znaczna utrata masy ciała
- utraty przytomności, silne zawroty głowy, wypuszczanie przedmiotów z rąk (kręgosłup szyjny)
To rzadkie sytuacje alarmowe, które wymagają pilnej diagnostyki.
Co jeśli jednak operacja kręgosłupa będzie konieczna?
Po pierwsze nie panikować. Operacje są skutecznie, często nie ma wyjścia i zabieg musi być wykonany. To co należy pamiętać to fakt, że operacja która usuwa przepuklinę usuwa skutek. Przepuklina jest zawsze skutkiem, nie przyczyną. Przepuklina nie wzięła się znikąd – powstała albo w wyniku urazu, albo w skutek kompensacyjnych mechanizmów, np. niestabilności, wady postawy, chorób, nawyków. Aby nie doszło do nawrotów kręgosłup musi funkcjonować prawidłowo pod kątem funkcjonalnym. Silny i stabilny funkcjonalnie gorset mięśniowy, odpowiednia ergonomia ruchu i dbałość o regeneracje to podstawa do tego, aby nie było problemów po operacji.
Wniosek: organizm ma realną zdolność do „posprzątania” przepukliny, a dobrze prowadzona, aktywna rehabilitacja zwiększa szansę na bezpieczny powrót do sprawności i zmniejsza ryzyko nawrotów. Jeśli zmagasz się z rwą kulszową – nie czekaj bezczynnie. Postaw na ruch, plan i konsekwencję pod okiem fizjoterapeuty.


