Uszkodzenia stożka rotatorów powodują wystąpienie znacznych dolegliwości bólowych oraz znacznie ograniczają ruchomość kończyny górnej. Najczęściej występują u osób młodych, które czynnie uprawiają jakiś sport. Szczególnie uszkodzenie ścięgien prowadzi do zdecydowanego zmniejszenia siły mieś nowej. Staw ramienny zostaje znacznie osłabiony. Cała kończyna górna w takim wypadku nie funkcjonuje prawidłowo.
Do uszkodzenia stożka rotatorów może dojść w wyniku urazu a także procesu degeneracyjnego zachodzącego w obrębie tkanek. Uraz może powstać podczas upadku na wyprostowaną kończynę bądź gwałtownie dźwigniecie, które następuje z nagłą rotacją ramienia. Bardzo często towarzyszą temu złamania. Mogą one dotyczyć obojczyka, kości ramiennej. Może także dojść do zwichnięcia stawu ramiennego. Ból, który pojawia się w wyniku uszkodzenia stożka rotatorów umiejscowiony jest w okolicy ramienia a nawet przedramienia.
Praktycznie występuje cały czas, nawet w spoczynku, zdecydowanie nasila się podczas leżenia na uszkodzonym barku czy też prób podniesienia kończyny górnej, co w tym wypadku jest niemożliwe. Jeśli chodzi o procesy degeneracyjne tkanek, to te określone jako przyczyna uszkodzenia stożka rotatorów czy nawet jego zerwania, najczęściej dotyczą osób po 40 roku życia. Wynika to z ludzkiej anatomii i fizjologii, kiedy ścięgna z czasem ulegają zużyciu. Tkanki zostają osłabione a powstający na barku wyrostek barkowy jeszcze bardziej je uciska. Dużo łatwiej wtedy o zerwanie stożka rotatorów.
Czynnikiem zwiększającym ryzyko jest ponadto aktywność zawodowa, uprawianie sportów czy po prostu codzienne, powtarzające się czynności, które powodują obciążenie tej struktury. Również powtarzające się mikrouszkodzenia, skutkują zdecydowanie większą podatnością na uszkodzenia w obrębie stożka rotatorów. Pierwsze co należy zrobić w takim wypadku to unikanie wykonywania czynności powodujących ból. Na decyzję czy konieczne jest leczenie operacyjne wpływa wiele czynników. Leczenie zachowawcze ogólnie bardzo często przynosi dobre efekty i powoduje ograniczenie dolegliwości bólowych, jednakże nie jest to jedyne wskazanie względem diagnozy.
Czynniki, które powodują, że leczenie operacyjne staje się koniecznością to rozległe uszkodzenie ścięgien, znaczne obniżenie zarówno siły mięśniowej jak i funkcjonowania kończyny górnej. Ponadto silny uraz, który wystąpił niedawno, dolegliwości, które utrzymuję się dłużej niż 6 miesięcy i leczenie zachowawcze nie jest w stanie przynieść oczekiwanych efektów oraz aktywność zawodowa, która związana jest z funkcją utraconą ze względu na powstałe uszkodzenie. Leczenie operacyjne przeprowadza się trzema metodami. Może to być rekonstrukcja otwarta, mini-otwarta oraz artroskopowi.
Decyzję o tym, jaką metodę zastosować podejmuje się ze względu na rozległość uszkodzenia, występujące objawy oraz ogólną diagnozę postawioną po przeprowadzeniu odpowiednich badań. Tak naprawdę każdy z tych zabiegów wygląda podobnie i przynosi takie same efekty. Zostają zmniejszone dolegliwości bólowe i przywrócona zostaje zdolność do funkcjonowanie uprzednio chorą kończyną górną. Pacjenci zyskują nową jakość i większą satysfakcję. Również przywrócenie siły mięśniowej uzyskuje się w takim samym stopniu niezależnie od zastosowanej metody zabiegu. Istotnym elementem, który ma prowadzić do odzyskania pełnej sprawności, jest odpowiednia rehabilitacja.
Powrót do sprawności trwa od 4 do 6 miesięcy, przy czym okres ten jest nieco wydłużony w przypadku metody zabiegu otwartego ze względu na przecięcie mięśnia naramiennego. Stosowanie się do ściśle ułożonego programu rehabilitacyjnego daje gwarancję odzyskania pełnej sprawności. Jeśli pacjent nie przestrzega zaleceń lekarskich i nie wykonuje należycie w odpowiedniej ilości określonych ćwiczeń, może mieć problem z odzyskaniem pełnej sprawności w obrębie kończyny górnej gdzie doszło do uszkodzenia stożka rotatorów. W przypadku prawidłowej rehabilitacji osłabiona siła mięśniowa powraca, podobnie jak pierwotna ruchomość w obrębie kończyny górnej.
Leave a reply
