W obrębie podudzia występują cztery przedziały powięziowe. Jest to przedział boczny, przedni, tylny głęboki oraz tylny powierzchowny. Powięź ta jest sztywna i otacza mięśnie goleni, naczynia oraz nerwy. Tkanka łączna otaczająca przedziały powięziowe jest mało elastyczna w związku z czym jej rozciągliwość jest ograniczona, przez co wewnątrz może dojść do wzrostu ciśnienia i kompresji, co w efekcie skutkuje wystąpieniem zespołu cieśni przedziałów powięziowych podudzia.
Do wystąpienia tego zespołu przyczynia się ucisk zewnętrzny, oparzenia, krwawienia oraz dysfunkcje w odpływie żylnym. Przyczyną bardzo często jest także uraz, który powoduje powstanie krwiaka. Bardzo często ze schorzeniem tym borykają się sportowcy oraz osoby, u których występuje zwiększona aktywność fizyczna. Dolegliwości bólowe spowodowane są zwiększonym ciśnieniem i przekrwieniem mięśnia. Takie objawy mogą również prowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu mięśni i nerwów oraz do ucisku na naczynia krwionośne. Wyróżnia się dwa typy zespołu przedziałów powięziowych podudzia.
Stan ostry diagnozuje się opierając badanie na zasadzie 6P. Stan ostry występuje gdy pojawia się ból (pain), stwierdza się zwiększone ciśnienie w przedziałach (pressure), skóra zmienia swój kolor, pojawia się zaczerwienienie lub zasinienie (pink), na stopie nie wyczuwalny jest puls (puls), występują parastezje w obrębie goleni (parastesia) oraz dochodzi do osłabienia siły mięśniowej (paresa). Zespół określany jako ostry występuje najczęściej po silnych urazach na przykład po wypadku samochodowym i najczęściej kończy się w tym wypadku na wykonaniu zabiegu chirurgicznego.
Drugim stanem jest stan chroniczny przedziałów. W tym wypadku objawy pojawiają się tylko po aktywności fizycznej, najczęściej po około 15-20 minutach od podjęcia wysiłku fizycznego. Charakterystyczne dla tego zespołu jest to, że objawy ustępują natychmiast po zaprzestaniu aktywności fizycznej. W takim wypadku sprawdza się leczenie zachowawcze, które pozwala z czasem wrócić do aktywności fizycznej. Schorzenie to niestety trudno się diagnozuje i niekiedy bywa niewyleczone. Konieczne jest wykonanie w tym wypadku diagnostyki różnicowej, ponieważ pojawiające się objawy mogą wynikać z innych patologii.
Dysfunkcja obejmuje najczęściej przedział przedni goleni. Wynika to z ciągłej, wzmożonej pracy mięśnia piszczelowego przedniego. Najrzadziej dochodzi do patologii związanych ze zwiększonym ciśnieniem w obrębie przedziału bocznego i tylnego powierzchownego. Częściej zmiany dotyczą przedziału tylnego głębokiego i objawiają się w tym wypadku bólami łydki w trakcie jak i po aktywności fizycznej. Aby ocenić jak wielkie zmiany w ciśnieniu występują wprowadza się specjalną igłę, która pozwala zmierzyć jak wysokie jest ciśnienie w obrębie przedziałów. Ciśnienie mierzy się przed aktywnością fizyczną, w je trakcie oraz po jej zakończeniu. Ciśnienie nie powinno przekraczać 20 mmHg. Jeśli przewyższa 40 mmHg, diagnoza zostaje potwierdzona. Leczenie chronicznego zespołu przedziałów powięziowych podudzia opiera się przede wszystkim na zmianie treningów, w taki sposób aby unikać dolegliwości bólowych i wzrastającego ciśnienia w obrębie przedziałów.
Objawy zwykle nasilają się przy zwiększonym tempie biegania, więc należy je dostosować w taki sposób, aby dolegliwości bólowe nie występowały. Zaleca się także pochylanie tułowia do przodu podczas biegu, co pozwala zmniejszyć aktywność mięśnia piszczelowego przedniego. Ponadto można zmniejszyć długość kroku. W trakcie biegu, gdy kończyna znajduje się z tyłu, należy maksymalnie rozluźniać mięśnie, aby niwelować ich napięcie a co za tym idzie nie doprowadzać do zwiększenia ciśnienia w obrębie przedziałów. Mogą być ponadto stosowane techniki manualne, które zmniejszają napięcie struktur objętego przedziału. Leczenie operacyjne w przypadku chronicznego zespołu przedziałów powięzi podudzia nie jest konieczne, chyba że dolegliwości bólowe utrzymują się przez dłuższy czas, a leczenie zachowawcze nie przynosi oczekiwanych efektów. Zabieg chirurgiczny polega na przecięciu powięzi oraz uwolnieniu mięśni i naczyń nerwów, które pod nią się znajdują.
Leave a reply
