Zespół kanału Guyon’a

      Zespół kanału Guyon’a jest schorzeniem dotyczącym nerwu łokciowego. Występuje w przypadku uciski na nerw, do którego może dochodzić na różnych poziomach. Ucisk występuje w kierunku dolnym kończyny górnej. Ucisk nerwu jest najczęściej spowodowany bezpośrednim uciskiem wywołanym na nerw łokciowy. 

    Doprowadzać do tego może wiele czynników. Jeśli ucisk powstaje w wyniku na przykład jazdy na rowerze, podnoszenia ciężarów czy też specyficznej pozycji podczas jazdy samochodem, która wymusza określone trzymanie kierownicy i innych sytuacji, w których kończyna górna znajduje się w pozycji mogącej wywoływać ucisk na nerw łokciowy, przeważnie dochodzi do mikrourazów, przez co schorzenie postępuje powoli. 

    Niestety powtarzające się często mikrourazy mogą doprowadzić do postępujących dalszych zmian. Podłoże choroby może mieć również charakter zwyrodnieniowy. Dzieje się tak w wypadku gdy na nerw uciskają wyrośla kostne tworzące się w przebiegu artrozy. Inną przyczyną wystąpienia tego zespołu mogą stanowić przebyte wcześniej uraz jak wszelkiego rodzaju złamania a także procesy rozrostowe kanału o różnym podłożu, które doprowadzają do zwężenia światła kanału i skutkują rozwojem cieśni. 

    Objawy sugerujące, ze mogło dojść do wystąpienia tego schorzenia to przede wszystkim dolegliwości bólowe oraz możliwe jest wystąpienie mrowienia, drętwienia w okolicy kłębika oraz pomiędzy piątym palcem a częścią łokciową czwartego palca. Może dochodzić do osłabienia zdolności zręcznościowych ręki a także zaniku mięśni międzykostnych. Ponadto może dojść do deformacji w postaci ręki szponiastej oraz osłabienia odwodzenia i przywodzenia palców a także osłabienia przywiedzenia i zgięci kciuka. 

    Jeśli schorzenie wolno postępuje, ból odczuwany jest z większym nasileniem w nocy. Wynika to z dekompresji nerwu, do czego dochodzi poprzez zaniechanie czynności uciskających. Początkowe problemy ze zdolnością manualną wynikają z osłabienia siły mięśniowej. Pojawiające się zaniki mięśniowe wymuszają szponiaste ustawienie ręki. Aby zdiagnozować czy doszło do wystąpienia tego zespołu, który bywa mylony z zespołem określanym jako ręka błogosławiąca, dokonuje się testu Tinella w celu wywołania parestezji w 4 i 5 palcu. Dodatkowo można wykonać test Fomenta. 

    Badanie głównie opiera się na ocenie siły mięśniowej, czucia i zakresu ruchomości czynnej. Aby wykluczyć uszkodzenia na poziomie kostnym wykonuje się zdjęcia rentgenowskie. Dodatkowo można również wykonać badanie ultrasonograficzne oraz badanie przewodnictwa nerwowego. Leczenie rozpoczyna się od zastosowania metod fizykoterapii oraz leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Dobre efekty osiąga się przy zastosowaniu specjalnej szyny, która zmniejsza ucisk na nerw łokciowy. Ponadto techniki neuromobilizacyjne, które poprawiają ślizg i odżywiają nerw. W przypadku gdy leczenie zachowawcze nie przynosi efektów, konieczny jest zabieg chirurgiczny. 

    Rehabilitacja trwa od 6 do 8 tygodni. Ustępuje ból i parastezje, siła mięśniowa natomiast może powracać nawet przez kilka miesięcy.