Powięź to tkanka, która otacza mięśnie, pęczki mięśniowe, pojedyncze włókna a także nerwy i narządy. Aby obejrzeć jak wygląda, wystarczy zerwać zewnętrzną powłokę włóknistą z mięsa (np. pierś z kurczaka) przed gotowaniem. Dawniej nie doceniano jej roli w funkcjonowaniu narządu ruchu i powstawania bólu, dlatego większość atlasów anatomicznych prezentuje mięśnie bez białej powłoki powięziowej. W czasie ostatnich dziesięcioleci powstało wiele prac naukowych, które pokazują jak mylne było wcześniejsze podejście. Powięź jest tkanką pełniącą wiele istotnych funkcji. Jej głównym zadaniem jest łączenie elementów naszego ciała w jedną całość, dzięki czemu nasze ruchy są złożone, a jeden segment ciała wpływa na inne. Dzięki powięzi struktury naszego narządu ruchu mogą swobodnie ślizgać jedna wobec drugiej.
Zdrowa powięź jest elastyczna, z łatwością porusza się w czasie ruchu. Niestety różnorodne czynniki mogą wpływać na jej pogrubienie, które nazywamy „densyfikacją”. Tkanka ta staje się wtedy mniej elastyczna, niedokrwiona i bolesna. Do zaburzeń w układzie powięziowym może dojść w wyniku przeciążenia, urazu, zwichnięcia czy złamania. Niewątpliwy wpływ mają także oparzenia, nadmierny chłód a także czynniki związane z zaburzeniami hormonalnymi, niedożywieniem i przekarmieniem człowieka.
Jednym z autorów pracy nad powięzią jest Luigi Stecco, twórca metody manipulacji powięziowych. Metoda ta jest doskonałym sposobem pracy dla pacjentów z różnorodnymi dolegliwościami bólowymi narządu ruchu tj: bóle pleców, rwa barkowa i kulszowa, bóle przeciążeniowe mięśni i stawów, ograniczenia ruchomości stawów, stany pourazowe i pooperacyjne, choroby reumatoidalne itp. Manipulacje powięziowe są szczególnie pomocne dla pacjentów z bólem przewlekłym trwającym wiele miesięcy czy lat, zlokalizowanym w różnych obszarach narządu ruchu. Często w naszej w praktyce klinicznej spotykamy osoby zmagające się z dolegliwościami, które nie mają uchwytnej przyczyny. Z powodu braku potwierdzenia bólu w badaniach obrazowych pacjent trafia do naszego gabinetu z diagnozą np. fibriomialgii czy zaburzeń na tle psychicznym. Często okazuje się, że przyczyna dolegliwości tkwiła w układzie powięziowym.
Metoda manipulacji powięziowych posiada swój specyficzny model postępowania. W czasie pierwszego spotkania terapeuta zbiera dokładny wywiad, pytając pacjenta o wszystkie urazy i bóle jakie doświadczył w czasie życia. Jest to niezwykle istotny element, ponieważ ze względu na fakt, że powięź łączy nasze ciało w jedną całość, jej napięcia mogą przenosić się wzdłuż i wszerz naszego narządu ruchu. Różnorodne urazy, nawet te z dzieciństwa, mogą spowodować zgrubienie powięzi, która po wielu latach wpływają na występowanie bólu w odległych segmentach ciała.
Dla przykładu skręcenie stawu skokowego może mieć wpływ na napięcie powięzi w obrębie łydki, co po latach może spowodować nieprawidłowe napięcie wzdłuż całej tylnej części kończyny dolnej i doprowadzić do bólu odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Po dokładnym wywiadzie terapeuta wykonuje testy ruchowe i palpacyjne oceniając, które obszary powięzi są pogrubiałe. Wnikliwa analiza pacjenta pozwala zauważyć w jaki sposób rozchodzą się napięcia w ciele pacjenta. Następnie wykonuje manipulacje obszarów pogrubiałych, polegającą na rozcieraniu zgrubień. Zazwyczaj bezpośrednio po terapii zauważamy zmniejszenie dolegliwości bólowych czy poprawę zakresu ruchu. Po kilku, kilkunastu godzinach ból może zaostrzyć się ze względu na reakcję zapalną, do której zachodzi w przepracowanych punktach. W kolejnych dobach, czasem nawet po 4-7 dniach następuje poprawa i zmniejszenie dolegliwości bólowych.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed…
więcej…
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed…
więcej…
