Metoda Ackermanna jest ukierunkowanym systemem terapii, którą wyróżnia szczegółowa diagnostyka pacjenta oraz precyzyjna technika leczenia manualnego.
Terapeutę tej metody cechuje perfekcyjna znajomość anatomii, fizjologii, diagnostyki obrazowej i diagnostyki palpacyjno-porównawczej oraz technik trakcji, mobilizacji, oscylacji i manipulacji wg. Ackermanna.
Często Metoda Ackermanna stosowana jest w dolegliwościach, wobec których leczenie farmakologiczne nie przynosi skutku. Instytut w Sztokholmie stale rozwija tą metodę w oparciu o najnowsze postępy medycyny z dziedziny ortopedii, neurologii i rehabilitacji medycznej.
Metoda Ackermanna jest metodą precyzyjną, o szczegółowej diagnostyce. Postępowanie terapeutyczne i jego skutki są ściśle przewidziane przed zabiegiem, co daje to gwarancje jakości i rzetelności wykonywanych zabiegów.
Funkcjonalne powstawanie dolegliwości kręgosłupa
W wyniku przeciążeń, upadków, uderzeń lub niewłaściwego obciążania jedna z kości biodrowych może zmienić swoje położenie względem kości krzyżowej. W następstwie cała miednica ulega stopniowej dystrofii z pozornym skróceniem jednej z kończyn. Mimo, że osoba stoi na równym podłożu i obie nogi są równomierne obciążone, to jedna głowa kości udowej może znajdować się niżej. Początkowo nie odczuwa się żadnych dolegliwości.
Dopiero, gdy tworzą się wtórne zmiany kompensacyjne mogą rozpocząć się (często lekceważone) pierwsze symptomy bólowe.
Jeżeli jakieś zaburzenie nie będzie leczone, wówczas kręgosłup będzie reagował dalej, gdzie odcinek lędźwiowy dopasowuje się do skrzywionej miednicy poprzez skoliozę, na ogół zwróconą wypukłością w stronę „dłuższej nogi”. Po tej stronie napinają się torebki stawowe, pojawiają się napięcia mięśni i więzadeł, dochodzi do” wypychania się” krążka międzykręgowego, Tam gdzie wypukłość jest największa, powstają zaburzenia wewnątrz i wokół kanału kręgowego.
Pojawiające się w następstwie bóle kręgosłupa występują w około 80% wypadków po stronie „dłuższej nogi”. W dotkniętym przemieszczeniami segmencie ruchowym stopniowo pojawiają się uwarunkowane wegetatywnie zmiany, takie jak zaburzenia krążenia i zaburzenia tkankowe. Wtedy wystarczy tylko małe podrażnienie, by został przekroczony próg bólu, a ukryta blokada dała o sobie znać.
Nieprawidłowe położenie poszczególnych części szkieletu względem siebie może prowadzić do stanów patologicznych. Prawidłowa pozycja miednicy jest warunkiem niezakłóconego przebiegu funkcji biologicznych w ciele człowieka. Ponieważ ukośnie ustawiona miednica powoduje wadliwe ułożenie całego kręgosłupa, aż do podstawy czaszki. Możemy stwierdzić, iż leczenie odcinka szyjnego kręgosłupa niejednokrotnie dopiero wtedy przynosi spodziewane efekty, gdy najpierw przywróci się prawidłową pozycje miednicy.
Leczenie metodą Ackermanna
Większość dolegliwości, których przyczyna tkwi w zaburzeniach narządów ruchu, szczególnie kręgosłupa, są dolegliwości typu odwracalnego. Oznacza to, że można je wyleczyć.
Metoda Ackermanna jest holistyczną koncepcją terapii, według której na dolegliwości powstałe w narządach ruchu organizm ludzki zawsze reaguje jako całość. Pierwotna przyczyna wymusza kompensacje w innych segmentach.
Przy stawianiu diagnozy przez terapeutę często nieodzowne jest przeprowadzenie badania radiologicznego. Informuje ono o statyce ciała pacjenta oraz o przeciwwskazaniach do przeprowadzenia terapii.
Terapeuta po dokładnym wywiadzie, obserwacji i analizie dolegliwości określa indywidualny obraz tego, jak doszło do powstania przemieszczeń. Palpacja miednicy i pomiar długości kończyn pozwalają zazwyczaj bardzo dobrze określić pozycję stawów krzyżowo-biodrowych i położenie kości krzyżowej w stosunku do piątego kręgu lędźwiowego. Specjalistyczne techniki diagnostyki palpacyjno-porównawczej dokładnie określają miejsce, stopień i rodzaj zablokowania poszczególnych segmentów kręgosłupa i stawów obwodowych.
Dużą rolę w tej terapii odgrywa tzw. „fenomen sekundowy”, który precyzyjnie określa, czy mamy do czynienia z problemem funkcjonalnym czy strukturalnym. Ta informacja ma ogromne znaczenie w dalszych postępowaniu terapeutycznym.
Sama terapia jest bardzo precyzyjna. Metoda ta pozwala na działanie w miejscu przyczyny schorzenia, dlatego zostaje odblokowany tylko i wyłącznie ten segment, który powodował bóle i dolegliwości pacjenta. Tak więc przy zastosowaniu metody Ackermanna w ciągu jednego lub kilku zabiegów można usunąć lub znacznie złagodzić ból.
By terapia miała odniosła sukces ważna jest również współpraca pacjenta z terapeutą. Pacjent musi ściśle wykonywać zadania powierzone dotyczące postępowania po zabiegu oraz w czasie zwykłych czynności dnia codziennego.
Terapeuta w swojej codziennej pracy spotyka się z takimi objawami jak ból, ograniczenia zakresu ruchu oraz wynikające z nich zmiany zwyrodnieniowe, które mogą prowadzić do symptomów chorobowych w narządach wewnętrznych danego segmentu.
Zdarzają się również sytuacje odwrotne, gdy w drodze odruchu – napięcia i bóle w okolicach kręgosłupa są sygnałem zaburzeń w organach wewnętrznych. Dlatego zabiegi terapeutyczne kręgosłupa przynoszą dobre efekty przy różnego rodzaju zaburzeniach w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych połączonych z dolegliwościami kręgosłupa.
Błahe przyczyny mogą przynieść poważne skutki. Trzeba uświadomić sobie, że granice między bólem, a uwolnieniem się od niego wyznaczają milimetry. Dlatego warto zapobiegawczo, regularnie poddawać się kontrolom kręgosłupa.