To system opieki zdrowotnej wykorzystujący wiedzę kliniczną oraz diagnostykę i leczenie manualne. Podczas leczenia kładzie się nacisk na rozwiązanie problemów związanych z zaburzeniami funkcjonalnymi organizmu człowieka, w celu przywrócenia pełnego zdrowia. Zabiegi mają za zadanie likwidację ogólnych dysfunkcji ruchomości w obrębie stawów i tkanek, mających wpływ na pojawienie się choroby lub jej podtrzymanie. Medycyna osteopatyczna (osteopatia) istnieje w systemie opieki zdrowotnej od 125 lat.
Osteopata pracuje w zdecydowanej mierze poprzez system nerwowo-mięśniowo-szkieletowy, głównie poprzez terapię stawów, mięśni, powięzi, nerwów, naczyń oraz zwracając specjalną uwagę w jaki sposób organy wewnętrzne wpływają na ten system i jaki on ma wpływ na nie. Czynniki psychologiczne i aspekt socjalny brany jest również pod uwagę w stawianiu diagnozy i planowaniu terapii.
Najważniejsze założenia osteopatii to:
- ciało jest całością\istnieje bezpośredni związek między strukturą i funkcją;
- organizm człowieka posiada mechanizm samoregulacji i samoleczenia.
Obecnie medycyna osteopatyczna wyróżnia kilka podstawowych działów:
- osteopatia narządu ruchu
- osteopatia narządów trzewnych
- osteopatia czaszkowa
- osteopatia pediatryczna
Osteopatia nie jest panaceum na wszystkie dolegliwości człowieka, nie mniej jednak dzięki holistycznemu podejściu do Pacjenta i walce z dolegliwościami u źródeł ich powstania przynosi często szybkie i zaskakujące efekty terapeutyczne. Osteopaci nie leczą wyłącznie objawów z którymi zgłasza się Pacjent, lecz szukają bezpośredniej przyczyny choroby. Jest to złożone postępowanie lecznicze wpływające na funkcjonowanie organizmu oraz na jego strukturę. Doprowadza to do uruchomienia w ciele człowieka wewnętrznych mechanizmów regulujących.
Osteopatia może być stosowana u osób w każdym wieku – dzieci, dorośli i osoby starsze. W zależności od wieku i stanu Pacjenta oraz zgłaszanego problemu terapeuta dostosowuje odpowiednie techniki leczenia.
Wskazania do leczenia osteopatycznego:
- bóle kręgosłupa i pleców
- dyskopatia, rwa kulszowa
- bóle stawów obwodowych (zwyrodnienia, skręcenia, zaburzenia funkcji)
- bóle kręgosłupa w ciąży
- bóle i zawroty głowy pochodzenia szyjnego
- bolesne miesiączki, zaparcia, bóle żołądka – zaburzenia funkcjonalne
- bóle w klatce piersiowej nie wynikające z choroby serca czy płuc
- urazy sportowe i przeciążenia ( więzadeł, ścięgien, naderwania mięśni, inne)
- stany zapalne tkanek (zapalenie ścięgna Achillesa, ostroga piętowa, łokieć tenisisty i inne)
- diagnostyka i korekta wad postawy u dzieci (płaskostopie, stopy i kolana koślawe, plecy okrągłe i inne)
- dolegliwości stawu skroniowo – żuchwowego.