Płaskostopie

 Płaskostopie jest łagodną patologią, która objawia się obniżeniem łuku podłużnego stopy i obniża jej zdolność do przechodzenia w fazę nieelastyczną. Mechanizm prawidłowego chodu zostaje upośledzony. Zmiana ta występuje statystycznie u około 25% populacji. Płaskostopie spotykane jest równie często jak u dzieci i dorosłych. Generalnie z obniżeniem łuku podłużnego stopy rodzą się wszystkie dzieci i zmiana ta jest określana jako fizjologiczna, ustępująca około 5-6 roku życia. Jeśli taka zmiana utrzymuje się dłużej określa się ją jako występującą patologię. Może mieć charakter izolowany bądź towarzyszy innym schorzeniem, których może być wiele. 

    Czynniki, które predysponują do wystąpienia płaskostopia to otyłość, uogólniona wiotkość, predyspozycje genetyczne oraz różnego rodzaju zaburzenia występujące w obrębie kończyny dolnej.

Rozróżnia się płaskostopie symptomatyczne bądź asymptomatyczne. Podczas diagnozy znaczenie ma określenie jak wygląda łuk podłużny sklepienia stopy w pozycji stojącej oraz w pozycji leżącej. Rozróżnia się płaskostopie określane jako elastyczne jeśli jest zdiagnozowane tylko w pozycji stojącej. Tę patologię łatwiej się leczy niż płaskostopie określane jako sztywne, kiedy to łuk pozostaje spłaszczony zarówno w pozycji stojącej jak i leżącej. Ponadto takiemu stanowi często towarzyszą schorzenia innego rodzaju umiejscowione w kończynie dolnej. 

    Przed decyzją o leczeniu bada się także jak są ustawione kończyny dolne, jaka jest wiotkość innych stawów, elastyczność mięśni łydki oraz pod ocenę brane są również inne czynniki. W zależności od zdiagnozowanego rodzaju płaskostopia stosuje się rehabilitację bądź leczenie chirurgiczne. W wypadku płaskostopia elastycznego asymptomatycznego najczęściej nie ma potrzeby stosowania jakichkolwiek metod leczniczych. Przeważnie ustępuje ono samoczynnie. W przypadku elastycznego płaskostopia niefizjologicznego stosuje się leczenie zachowawcze, które polega na stosowaniu odpowiednich ćwiczeń. 

    Ponadto obserwuje się co dalej dzieje się ze stopą, czy nie dochodzi do zniekształceń oraz czy nie pogłębia się stan patologiczny. Ważnym elementem jest także eliminacja czynników ryzyka. Zabieg chirurgiczny jest brany pod uwagę jeśli dolegliwości są bardzo uciążliwe. W zależności od rodzaju występującego płaskostopia, wykonuje się zabieg metodą arthroerezt oraz artrodezy. Inną metodą jest rekonstrukcja tkanek miękkich oraz osteotomia przodo, śród lub tyłostopia. W innych wypadkach stosuje się także zabiegi fizykoterapeutyczne oraz farmakoterapię, która ma zapobiegać stanom zapalnym i zmniejszać dolegliwości bólowe. 

    Operacje poprzedza się modelowaniem stopy, aby przywrócić jej prawidłowy układ anatomiczny. Generalnie jest to patologia mające tendencję do samoistnego cofania się, ale należy obserwować jakie zachodzą zmiany. Wczesne wykrycie występującego płaskostopia, które może źle rokować to większa szansa na całkowite wyleczenie i lepszą jakość życia pacjenta między innymi przez zmniejszenie dolegliwości bólowych.