Uszkodzenie obrąbka typu SLAP

    Uszkodzenie obrąbka typu SLAP obejmuje górną część obrąbka panewki stawu ramiennego i przyczepionego tu ścięgna. Uszkodzeniu podlega ścięgno głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia. Staw ramienny wyróżnia się dużą ruchomością. Z kolei obrąbek to struktura włóknisto-chrzęstna. Jego górna część połączona jest ze ścięgnem głowy długiego mięśnia dwugłowego ramienia. 

    Włókna przyczepu tego mięśnia, które tu występują przenikają się, dlatego jeżeli dochodzi do jakiegokolwiek urazu, który obejmuje te struktury, uszkodzeniu ulega zarówno obrąbek jak i mięsień. Miejsce to jest silnie ukrwione co przyczynia się do zwiększonej częstotliwości uszkodzeń powstałych w wyniku urazów, które dotyczą tego obszaru. Podobnie rzecz ma się z górną częścią obrąbka, która ze względu na swoją budowę skutkującą jej elastyczności oraz tym, że jest dość luźna, także przyczynia się zwiększonej częstotliwości urazów występujących w tym obrębie. Dokładnie nie wiadomo co tak naprawdę powoduje uszkodzenia typu SLAP. 

    Etiologia nie została dotąd precyzyjnie poznana. Z całą pewnością jednak można stwierdzić, że ten typ uszkodzenia w aż 80% przypadków dotyczy osób, które uprawiają sporty wymagające wykonywania od nich ruchu wyrzutowego. Wynika to z tego, że podczas wykonywania rzutu, dochodzi do gwałtownego i silnego wyprostowania ręki w łokciu, co może właśnie skutkować uszkodzeniem zarówno mięśnia długiego dwugłowego ramienia jak i obrąbka. Podczas wyprostu, struktury muszą poradzić sobie z niezwykle dużym obciążeniem, które w tym momencie osiąga swoje maksimum. 

    Do uszkodzenia obrąbka bądź mięśnia, dochodzi dokładnie w momencie gdy łokieć zostaje gwałtowanie wyprostowany, a mięśień dwugłowy ramienia próbuje zapobiec tej czynności. Najwięcej uszkodzeń typu SLAP powstaje w wyniku zsumowania się sporej liczby mikrouszkodzeń. Mówi się o kilku mechanizmach powstawania uszkodzenia obrąbka typu SLAP. Spora część chorych doświadczyła tego typu uszkodzenia w wyniku w wyniku na przykład uderzenia, które powoduje, że na bark oddziałuje bezpośrednia siła zewnętrzna. Przyczyną ponadto może być mechanizm trakcyjny. 

    Uszkodzenie SLAP można podzielić na cztery stopnie. Najrzadziej stwierdza się występowanie uszkodzenia typu „raczki od wiadra”, które powoduje, że część mięśnia i obrąbka przylega do panewki. Zaraz za nim jest uszkodzenie tego samego typu z tą różnicą, że mięsień dwugłowy w tym wypadku ulega rozerwaniu a obrąbek odrywając się, może przemieścić się do stawu. Prawie dwa razy częściej stwierdza się uszkodzenie brzegu górnego obrąbka. W tym typie pomiędzy mięśniem, obrąbkiem i panewką zostaje zachowana stabilność. Natomiast najczęściej, bo nieco ponad 50% pacjentów doznaje uszkodzenia również brzegu górnego obrąbka, przy czym jego górna część wraz z przyczepem mięśnia dwugłowego, zostają odłączone od panewki. 

    Trudno diagnozuje się SLAP ponieważ bardzo często występuje ono wraz z innymi patologiami. Aby je wykluczyć wykonuje się badanie rezonansu magnetycznego. Trudność ponadto polega na tym, że objawy przypominają wiele innych schorzeń. Ból u chorych jeśli się pojawia, to dotyczy tylko niektórych ruchów, może również pojawiać się i nasilać, w momencie gdy pacjent przyjmie pozycję na boku, którego dotknęło schorzenie. Leczenie uzależnione jest przede wszystkim od typu uszkodzenia. Leczenie zachowawcze w przypadku tego schorzenia nie daje pozytywnych efektów. 

        Najczęściej wymagany jest zabieg chirurgiczny. Stosowane są różne rodzaje zabiegu w zależności od potrzeb i oczekiwań pacjenta, ponadto od rozległości występujących uszkodzeń. Analogicznie sprawa dotyczy się rehabilitacji pod zabiegu operacyjnym. Przebieg rehabilitacji jest uzależniony do wybranej metody leczenia, jednak ten trwa nawet kilka miesięcy. Ogólną sprawność fizyczną odzyskuje się nawet po 7 tygodniach, jednak dla sportowców takie uszkodzenie wiąże się z wykluczeniem uczestnictwa w zawodach czy też intensywnych treningach nawet do roku czasu. Rutynowym badaniem czy poza uszkodzeniem obrąbka typu SLAP doszło do wystąpienia dodatkowych nieprawidłowości jest wykonanie zdjęcie rentgenowskiego.