Hiperlordoza to wada postawy, która polega na nadmiernym wygięciu się ku przodowi lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Innymi objawami świadczącymi o tym, że możemy mieć do czynienia właśnie z tą wadą postawy jest wystający brzuch, uwypuklone pośladki oraz przodopochyleniem miednicy. W tym wypadku mięsień pośladkowy wielki, mięsień brzucha oraz mięsień kulszowo-goleniowy ulegają osłabieniu oraz rozciągnięciu. Z kolei nadmiernym napięciem oraz przykurczem objawiają się mięśnie prostownika grzbietu odcinka lędźwiowego, mięsień czworoboczny lędźwi, mięsień biodrowo-lędźwiowy oraz mięsień prosty uda.
Hiperlordoza lędźwiowa jest jedną z częściej występujących wad dotyczących kręgosłupa. Objawia się ona znacznie dotkliwiej niż „zwykła” lordoza. W porównaniu do lordozy czy też skoliozy, w przypadku hiperlordozy lędźwiowej dochodzi do znacznego wygięcia kręgosłupa, a co za tym idzie dolegliwości nie tylko bólowe są znacznie bardziej odczuwane. Na tym etapie ważna jest rola między innymi rodziców, którzy powinni uświadamiać dziecko, jak wygląda prawidłowa postawa ciała. Dziecko mające dobry przykład i odpowiednie wzorce, stara się przyjmować odpowiednią postawę ciała, co powoduje skorygowanie w różnym stopniu tej wady.
Leczenie jest konieczne w tym wypadku, a gdy dochodzi do znacznych patologii, zachodzi nawet potrzeba leczenia operacyjnego. Wada ta sama w sobie jest na tyle charakterystyczna, że może ją dostrzec w pierwszej kolejności rodzic, a następnie lekarz lub fizjoterapeuta, dzięki czemu można bardzo szybko wprowadzić odpowiednie leczenie, co daje lepsze rokowania.
Rehabilitacja od której rozpoczyna się korekcję wady postawy, polega na wprowadzeniu ćwiczeń wzmacniających i rozciągających odpowiednie mięśnie, oraz stabilizujących. Czynności ruchowe i ćwiczenia fizyczne, mają również na celu zapewnić prawidłową ruchomość kostno-stawowo-mięśniową. Ćwiczenia korekcyjne winny rozpoczynać się od zestawu rozciągającego biernego, stopniowo przechodząc w rozciąganie czynne. Istotne jest aby wykonywać ćwiczenia, które pomogą wzmocnić osłabione mięśnie, a także wyrobią u dziecka nawyk utrzymywania jak najbardziej prawidłowej postawy ciała.
Z powodzeniem stosuje się ćwiczenia korekcyjne w wodzie, a także ćwiczenia mające usprawnić prawidłowe oddychanie oraz ćwiczenia rozciągające. Szczególnie ważne jest to w przypadku występowania pleców wklęsłych. Nauczenie się utrzymywanie skorygowanej, prawidłowej postawy ciała polega na cofnięciu barków, wciągnięciu brzucha, odpowiednim ustawieniu głowy oraz zmniejszeniu kifozy piersiowej. Nauka prawidłowej postawy ciała powinna być rozpoczynana od leżenia i klęków podpartych a następnie siadu i stania. W tym celu fizjoterapeuci wykonują z pacjentami wiele odpowiednich ćwiczeń, które w efekcie końcowym mają zniwelować niekorzystne objawy związane z hiperlordozą lędźwiową oraz pomóc w skorygowaniu postawy i jej prawidłowemu utrzymaniu.
W przeciwieństwie do lordozy, hiperlordoza jest stanem patologicznym, więc leczenie w tym wypadku jest koniecznością. Łatwo dochodzi w tym wypadku do zaburzenia funkcjonowania niektórych mięśni a także zaburzenia struktury kostnej. Przyczyna powstawianie tej patologii może być związana z uwarunkowania genetycznymi, a także z przyjęciem nieprawidłowych wzorców postawy, co powoduje, że zyskuje ona charakter wady nabytej. Dodatkowo hiperlordoza jest schorzeniem, które może się przemieszczać. Od początku jej zdiagnozowania, najważniejsze jest rozpoczęcie jak najszybszej rehabilitacji, aby zapobiec postępującym zmianom, które przynoszą nie tylko nieestetyczny efekt wizualny, mogący głównie dzieciom przysparzać kompleksów, ale i mogą przyczyniać się do szybszego powstawania zmian zwyrodnieniowych czy też stanów zapalanych w wieku dorosłym. Żadna wada postawy nie jest pożądana, stąd odpowiednie ćwiczenia są koniecznością, aby niwelować ewentualnie występujące dolegliwości bólowe, zapewnić prawidłowe funkcjonowanie każdego dnia.
Leave a reply
