Nerw międzykostny przedni jest gałęzią nerwu pośrodkowego. W okolicy dolnej ramienia, łokcia i przedramienia, przebiega przez kilka ciasnych przejść, przez co łatwo może dojść do ucisku a co za tym idzie upośledzenia jego pierwotnych funkcji. Patologie powstające w obrębie nerwu międzykostnego tylnego, mogą mieć różne podłoże. Do powstawania tego zespołu mogą się przyczynić cechy anatomiczne, czyli specyficzna budowa w tym obrębie. Zdecydowanie wcześniej niż na poziomie przedramienia różnicuje się pęczek nerwu międzykostnego przedniego.
Włókna w okolicy ramienia, ułożone są od strony tylnej nerwu pośrodkowego. Powyżej jego odejścia widoczna jest już struktura nerwu. Z tego względu, łatwo o patologie w tym obrębie.Neuropatie nerwu międzykostnego przedniego dzieli się na rzeczywiste i rzekome. W przypadku typu rzeczywistych, mamy do czynienia z uszkodzeniem gałęzi nerwu pośrodkowego. W przypadku rzekomego, dochodzi do uszkodzenia powyżej miejsca oddzielenia się nerwu ze wspólnego pnia nerwu. Forma rzekoma to na przykład neuralgia amiotroficzna.
Przyczyna tego schorzenia nie jest znana, ale poza przewodnim objawem, którym jest zapalenie nerwów okolicy splotu ramiennego, może dochodzić do zespołu uciskowego nerwu promieniowego. Czynniki, które mogą powodować wystąpienie neuropatii nerwu międzykostnego przedniego to między innymi różnego rodzaju urazy takie jak złamania i stłuczenia, które skutkują bezpośrednią kompresją i uszkodzenie nerwu. Ponadto zapalenie nerwu, które powstaje bez zdarzenia urazowego, ma ostry początek i charakteryzuje się szybko postępującymi objawami, nasilającymi się oraz ogólnym pogorszeniem stanu pacjenta. Innym czynnikiem może być również ucisk na przebiegu nerwu, który mogą powodować różne warianty anatomiczne. Rzadko spotykanymi przyczynami jest zakrzepica, flebotomie i inne tym podobne.
Objawy, które mają miejscy w przypadku wystąpienia tego zespołu, związane są bezpośrednio z funkcją jaką pełni nerw. Pierwszy objaw jaki jest charakterystyczny dla tej neuropatii to utrudnienie w wykonywaniu pewnych czynności precyzyjnych, zmęczenie i wystąpienie niezdarności na przykład podczas pisania. Głęboki i tępy ból, może być odczuwany na przebiegu nerwów. Mięśnie mogą stawać się osłabione i charakterystyczny w tym wypadku, jest problem z ułożeniem ręki na kształt „ok”. Przede wszystkim dochodzi do upośledzenia funkcji mięśni zginacza długiego kciuka.
Pacjent również może mieć problemy z utrzymanie kartki pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym, co sugeruje problemy właśnie występowanie tego schorzenia. Podczas diagnozy, poza wykonywanymi badaniami klinicznymi, bardzo ważne jest wykonanie badania EMG dotyczącego przewodnictwa w nerwach. Dzięki temu można ocenić jak bardzo jest uszkodzony nerw oraz na którym poziomie doszło do uszkodzenia. Leczenie zachowawcze teoretycznie trwa od 4 do 6 miesięcy, natomiast jest to kwestia indywidualna, uzależniona od powodzenia terapii, indywidualnych predyspozycji oraz stopnia w jakim został uszkodzony nerw.
Stosuje się środki farmakologiczne, które przede wszystkim mają redukować dolegliwości bólowe. Ponadto techniki manualne oraz zabiegi rehabiltacyjne. Co ważne, kończyna powinna zostać odciążona i należy unikać prowokacji objawów. Jeśli stan zapalny jest znaczny, stosowane są również iniekcje sterydowe. Dla oceny postępu terapii, sprawdza się co jakiś czas siłę mięśniową oraz możliwości funkcjonalne.
Zwykle terapia zachowawcza przynosi dobre efekty. Istnieją jednak przypadki, w których dolegliwości nasilają się, a prowadzone dotąd zabiegi nie przynoszą oczekiwanych efektów. Jest to wskazanie doleczenie chirurgicznego. Zabieg operacyjny polega na odbarczeniu nerwu na całej jego długości. Taką metodę leczenia wybiera się również w przypadku gdy stwierdza się obecność masy uciskającej na nerw. Istotna jest odpowiednia diagnoza, która pozwoli nacelować terapię na przyczyny, które spowodowały wystąpienie neuropatii nerwu międzykostnego przedniego. Duże znaczenie ma odpowiednia rehabilitacja.
Leave a reply
