Zwyrodnienie stawu skokowego. Często występująca patologia stawowa to choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego. Wyróżnia się jej dwa typy: pierwotny oraz wtórny. Typ wtórny najczęściej występuje w wyniku wcześniejszych, przebytych urazów. Przyczyn powodujących wystąpienie choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego jest wiele. W stawie skokowym wykazuje ona najczęściej charakter wtórny.

Zwyrodnienie stawu skokowego

Forma pierwotna występuje w tym przypadku niezwykle rzadko i jest raczej związana z występowaniem tego schorzenia u osób w wieku podeszłym. Obejmować może ona zarówno staw skokowy górny jak i dolny. Podczas chodu na stopę oddziaływają duże siły obciążające, w wyniku czego podczas tego schorzenia, nieprzyjemne dolegliwości bólowe odczuwane są nawet jeśli nie doszło do rozwoju stanu zapalnego.

Choroba pojawia się dużo wcześniej niż w przypadku zajmowania innych stawów, jednakże postępuje dużo wolniej i daje dobre rokowania. Wynika to z tego, że obserwuje się bardziej korzystne przenoszenie sił na poziomie powierzchni obciążanych w stawie skokowym a także z właściwości chrząstki tego stawu, która wyróżnia się znaczną wytrzymałością.

Czynniki określane jako predysponujące do wystąpienia i rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego to nadwaga, wiek, płeć żeńska oraz wiotkość mięśniowa i więzadłowa. Czynniki innego rodzaju, które mogą skutkować rozwojem zwyrodnienia to urazy, choroby reumatyczne i wewnątrzstawowe oraz niestabilność, wady anatomiczne, nieprawidłowe ustawienie kości a także infekcje bakteryjne. Ból nie zawsze pojawia się podczas tej choroby. Zależy to od stopnia jej rozwoju a także tego, której części stawu dotyczy. Uzależnione jest to również od komponenty zapalnej błony maziowej.

Dolegliwości bólowe jeśli się pojawiają, mogą dotyczyć kostki, części przedniej bądź tylnej przegubu stopy. Może również występować ból zlokalizowany w przodostopiu oraz w okolicy podudzia. Ból odczuwany jest podczas ruchu a także zaraz po okresie spoczynku. Może mieć różne nasilenie i w niektórych przypadkach może prowadzić do wystąpienia ograniczenia w pewnym stopniu ruchomość w obrębie stopy. Podczas ruchu mogą być słyszalne charakterystyczne trzaski wynikające ze zniszczenia warstwy chrzęstnej. Z czasem może także dojść do obrzęków stopy, jej blokowania a nawet zaników mięśniowych. Leczenie zachowawcze ma na celu poprawiać ruchomość oraz siłę mięśniową.

  Stopy płasko-koślawe, stopy końsko-szpotawe

Rehabilitacja stawu skokowego

W przypadku dolegliwości bólowych stosuje się techniki manualne oraz fizykoterapię. Okresowo mogą byś stosowane leki przeciwbólowe oraz przeciwzapalne. Stosuje się również iniekcje sterydowe lub kwasem hialuronowym. W ostateczności, gdy żadne inne znane metody nieoperacyjne nie przynoszą żadnych efektów, stosuje się leczenie operacyjne. Zabiegi chirurgiczne jakie się wykonuje to artroskopia, artroplastyka dystrakcyjna, osteotomia okołostawowa, artrodeza oraz alloplastyka. Konieczna jest odpowiednia diagnoza i stwierdzenie z jakim typem zwyrodnienia mamy do czynienia, aby zastosować odpowiednią metodą leczenia.

Zobacz również:

 

Leave a reply